Özgür Özel, “içerden çıkması halinde” Ekrem İmamoğlu'nun Cumhurbaşkanı adayı olacağını, siyasi yasaklı olması durumunda ise "en yüksek oy alan”ın Cumhurbaşkanı adayı gösterileceğini söyledi.

Özgür Özel, İmamoğlu’nu “içerden çıkarmak için” deyim yerindeyse can havliyle çalışıyor. O meydandan o meydana koşuyor. İmamoğlu’nun tertemiz olduğuna, yargı üzerinden yapılanın ise açık bir darbe niteliği taşıdığına inanıyor. Onun için Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı “cunta lideri” diye tanımlamaktan bile geri durmuyor.

İmamoğlu’nun cezaevinden yürüttüğü kampanya da Türkiye siyasetinde fark edilir bir damar açıyor.

Özel meydanlara kitleleri toplayarak, İmamoğlu cezaevinde dik durarak bu yargı darbesinin püskürtülebileceğine inanıyor olsalar bile, akıllarının bir yerinde bunun mümkün olmayabileceği ihtimalinin yattığını da Özel’in ilk paragrafa aldığım ifadesinden anlayabiliyoruz.

Ayrıca işin bir de “diploma iptali” boyutu var. Bir yandan yolsuzluk ve terörle iltisaktan arınmak, diğer yandan da “diploma iptali”nin hukuksuzluğunu ortaya koymak gerekiyor.

Ortada bir “kumpas!” varsa, yargı süreci bunun için kullanılıyor ise, “Darbe”yi planlayanlar her şeyi göze almışlarsa, Özgür Özel’in “İçerden çıkmazsa” ihtimaline kapı aralaması yadırganmaz.

Türkiye’nin ilginç bir süreç yaşadığı muhakkak.

Devlet Bahçeli’nin “bir an önce yargılansın, suçsuzsa çıksın, suçlu ise cezası verilsin” tarzındaki en son açıklaması, İmamoğlu’nun “suçsuzluk ihtimali”nin onun dünyasında önem kazandığı gibi okunması tabii. Cumhurbaşkanı Erdoğan “Turpun büyüğü” söylemini sürdürür, İktidar medyası sapır sapır “mahkumiyet gerekçeleri” üretirken Bahçeli’nin sokaktaki yükselişe alarm diye bakması iktidar cenahında bir fark gibi değerlendirilebilir, ondan da bir “Adalet ümidi” çıkarılabilir mi? Bir “Bahçeli farkı” mı yeniden gözlenen?

Türkiye zor ülke.

Son süreçte bir “siyasetçi eşi” olarak eşinin yanındaki dirayetli duruşu ile dikkat çeken Dilek İmamoğlu, “Hukuka inancımı korumak istiyorum” dedi Nefes’e verdiği mülakatta.

Bu ifade çok tanıdık değil mi?

Acaba Sinan Ateş’in eşi Ayşe Ateş de söylemiş midir?

Osman Kavala’nın eşi Ayşe Buğra kaç bahar bekleyecektir eşi için adaletin gerçekleştiğini?

Selahattin Demirtaş’ın eşi Başak Demirtaş daha kaç sene gelecektir Diyarbakır’dan Edirne’ye?

Menderes’i, bir Başbakan’ı astılar bu ülkede; yargı kararıyla… Bakanları astılar…Sonra da adlarına özür mahiyetinde türbe yapıldı…

İmamoğlu cezaevinden Cumhurbaşkanı Erdoğan’a seslendi; “Sana yine özür diletecekler” diye…

Bahçeli en son açıklamayı yaparken, Ayşe Ateş’in çığlıklarını duymuş mudur?

Kurunun yanında yaşın da yandığı, at izinin it izine karıştığı günlerde 10 binlerce insan KHK mağduru oldu, cezaevinde çürüdü. Kadın, çocuk, yaşlı, genç. Terörle iltisaklı yaftası vurularak milyarlık mülklere çöküldü.

Birileri kendisinde öldürme - diriltme gücü vehmetti insanların ölümüne - dirimine karar verdi.

İmamoğlu’na yapılanlar insanların içine dokunuyor.

Menderes’e yapılanlar dokunduğu gibi.

Yargı sürecinin bir safhasında adalete ulaşılır diye inanılıyor.

Kademelerde iş “temiz”lenir farz ediliyor. İstinaf, Yargıtay, Danıştay, Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi. Kaç kademe var ve bir noktada adalete ulaşılır… m? mı? mı?
Adam Anayasa Mahkemesini tanımayacaksa, AİHM’i tanımayacaksa hangi safhada adalete ulaşılır ki?

Bir “hesaplaşma”ya, bir “kin”e denk düşüyorsa payınıza düşen adaletsizlik, o kin aşınmadan adalet gelmiyor. Ya kin yıllar, yıllar sürüyorsa…

Adalet mesela Bahçeli’nin Öcalan projesi olur ya da Erdoğan kriterleri.

Özgür Özel meydanlarda bulacak mı adaleti?

İmamoğlu cezaevinden seslenişleriyle adalet terazisinin doğru çalışmasını sağlayabilecek mi?

Başak Demirtaş 9 yıldır adaletin yolunu bekliyor.

Ayşe Buğra Osman Kavala’nın yolunu beklemekten yorulmamış mıdır?

Vera babasına hasret büyümekten ne anlamıştır?

Cezaevinde büyüyen çocuklar anne - babalarının adaletin kestiği parmak yüzünden bunu yaşadıklarını mı düşüneceklerdir?

Sokaklardaki gençleri anlayabiliyor musunuz heeyy!

Sokaktan alıp kodese tıktığınız gençlerin dimağına - kalbine kulak dayadınız mı? Ne diyorlar? Neye ve kime öfkeleniyorlar?

“Hukuktan ümit kesmek istemeyenler” hakikaten ümitlerini kesmesinler mi, ne dersiniz? Yoksa sizin mahallede bu işler “Nasıl tongaya düşürdük” gibi bir çarpık sırıtışla mı gündeme geliyor? Allem edip kallem edip “Adaletcilik oyunu”nu sürdürmeye devam mı edilecek? Birileri bazen kendilerini meselâ Menderes’i asanlar rolünde görüyorlar mı?

Keşke Özgür Özel’in meydanlara topladığı insanlar, ya da meydanlardan cezaevine götürülen gençler, onların anne – babaları, ya da lise talebelerinin 15-18 yaş isyanı tepelerde bir yerlerdeki kumpas tıkanmasını aşma fırsatı sağlasa… Bu “Adalet tıkanması” ile Türkiye daha büyük badirelere sürüklenmese…

SIRRI SÜREYYA ÖNDER: Çok geçmiş olsun. Şifalar diliyorum. Bulunduğu her yerde “Kalb sahibi” özelliğini koruyan bu adamın kalbi dayanamadı yüklere belli ki… Sağlık haberleri paylaşılsın dilerim.