Türkiye’den entelektüel çıkmadığı fikri dünyanın düz olduğuna inananların fikridir. Dünya düz olmadığı için onlar da yanılıyor. Bu yanlışı işleyen insanlar coğrafya ve tarihi aynının ebedi tekerrürü olarak görecek kadar zamansız ve yersiz bir anlayışa sahiptir. Onlar için İngiliz yaptıysa Fransız da yapabilir. Fransız yaptıysa Türk de yapabilir. Bunlar tarihi ve coğrafyayı düzledikleri için kendilerinde gördükleri farklılıkları bir eksiklik veya fazlalık olarak görürler. Farklarını bir düzeltme nesnesi olarak görürler. Hatta kendilerini bir düzeltmenin nesnesi olarak görmeye mahkumdurlar. Bunlar herkesin ve herşeyin heryerde ve aynı anda olduğunu zanneden bir basitlikte düşünürler. Geride kalma, gerikalma zanları tam da bu zihinsel düzlüğün semptomlarıdır. Zaman ve mekan yokluğu onları mesafeyi ve tarihi anlamaktan uzak tutar. Başkasını bilmedikleri gibi kendilerini de bilmezler. Bir yere ait olmadıkları için dünyada yerleri yoktur. Onlardan entelektüel zaten çıkmaz, ancak kendi toplumlarından neden çıkmadığını da anlamaları zordur.
Türkiye’de entelektüel çıkmadığı fikri doğru olduğunda bile bunu söyleyenler genelde yanlış gerekçelerle bunu dile getirirler. Sanki biz zorlasak, çaba göstersek bizden de entelektüel çıkacak sanırlar. Ülkedeki bir dizi beceriksizlik ve yolsuzluğun varlığı bu tür yanlış bir zannı yanlışlanmaktan alıkoyuyor. Yani elinde imkanlar olsaydı bile yine de entelektüel çıkmama ihtimaline yer vermeyen bir anlayıştır bu. O da yanlıştır. Aynı zihniyetle elinde imkanlar olsa bile entelektüel çıkmaz.